هر که خواهد که خدا او را در قیامت بر اعمال بد او مطلع نگرداند ودیوان گناهان او نگشاید،باید که بعد از نماز ایندعا را بخواند :
اللهم ان مغفرتک ارجی من عملی وان رحمتک اوسع من ذنبی
بارخدایا آمرزشت امیدبخش تر از کردار من است وبراستی رحمتت وسیعتر از گناهان من است.
اللهم ان کان ذنبی عندک عظیماٌ فعفوک اعظم من دنبی
بار خدایا اگر گناهانم نزدت بزرگ است ،گذشتت از گناهم بزرگتر است.
اللهم ان لم اکن اهلاٌ ان ابلغ رحمتک فرحمتک اهل ان تبلغنی تسعنی لانها وسعت کل شی برحمتک یا ارحم الراحمین.
بار خدایا اگر من اهل نیستم که برحمتت برسم رحمت تو اهل آنست که بمن برسد و مرا فرا بگیرد،زیرا که آن همه چیز را فرا گرفته است.
به مهر تو ای مهربا ترین مهربانان
برای در امان ماندن از شرفتنه های آخرالزمان بعد نماز ۱۸ بار بگویید : یا حیّ
و بسیار مداومت بورزید به این ذکر:
یا الله یاالله یارحمان ویا رحیم یا مقلب القلوب ثبت قلبی الا دینک
و حفظ شوید سوره کهف را که حفظ بودن این سوره قبل از ظهور آقا در زمان ظهور دجال به کارمان می آید.
اللهم عجل الولیک الفرج التماس دعا
«أأدخل یا حجة الله: ای حجت خدا، آیا وارد
شوم؟» به قلبتان مراجعه کنید و ببینید آیا تحولی در آن به وجود آمده و
تغییر یافته است یا نه؟ اگر تغییر حال در شما بود، حضرت علیه السلام به شما
اجازه داده است. اذن دخول حضرت سیدالشهداء علیه السلام گریه است، اگر اشک
آمد امام حسین علیه السلام اذن دخول دادهاند و وارد شوید.
اگر حال
داشتید به حرم وارد شوید. اگر هیچ تغییری در دل شما به وجود نیامد و دیدید
حالتان مساعد نیست، بهتر است به کار مستحبی دیگری بپردازید. سه روز روزه
بگیرید و غسل کنید و بعد به حرم بروید و دوباره از حضرت اجازه ورود
بخواهید.
زیارت امام رضا علیه السلام از زیارت امام حسین علیه السلام
بالاتر است، چرا که بسیاری از مسلمانان به زیارت امام حسین علیه السلام
میروند. ولی فقط شیعیان اثنی عشری به زیارت حضرت امام رضا علیهالسلام
میآیند.
بسیاری از حضرت رضا علیه السلام سؤال کردند و خواستند و جواب
شنیدند، در نجف، در کربلا، در مشهد مقدس،- هم همین طور - کسی مادرش را به
کول میگرفت و به حرم میبرد. چیزهای عجیبی را میدید.
ملتفت باشید!
معتقد باشید! شفا دادن الی ماشاءالله! به تحقق پیوسته. یکی از معاودین
عراقی غدهای داشت و میبایستی مورد عمل جراحی قرار میگرفت. خطرناک بود،
از آقا امام رضا خواست او را شفا بدهد، شب حضرت معصومه علیهاالسلام را در
خواب دید که به وی فرمود: «غده خوب میشود. احتیاج به عمل ندارد!» ارتباط
خواهر و برادر را ببینید که از برادر خواسته خواهر جوابش را داده است.
همه
زیارتنامهها مورد تأیید هستند. زیارت جامعه کبیره را بخوانید. زیارت امین
الله مهم است. قلب شما- این زیارات را بخواند. با زبان قلب خود بخوانید.
لازم نیست حوائج خود را در محضر امام علیه السلام بشمرید. حضرت علیه السلام
میدانند! مبالغه در دعاها نکنید! زیارت قلبی باشد. امام رضا علیه السلام
به کسی فرمودند: «از بعضی گریهها ناراحت هستم!»
یکی از بزرگان میگوید،
من به دو چیز امیدوارم اولاً قرآن را با کسالت نخواندهام. بر خلاف بعضی
که قرآن را آنچنان میخوانند که گویی شاهنامه میخوانند. قرآن کریم موجودی
است شبیه عترت.
ثانیاً در مجلس عزاداری حضرت سیدالشهداء گریه کردهام.
حضرت
آیت الله العظمی بروجردی رحمة الله مبتلا به درد چشم شدند، فرمودند: در
روز عاشورا مقداری از گِلِ پیشانی عزاداری امام حسین علیه السلام را بر
چشمان خود مالیدم، دیگر در عمرم مبتلا به درد چشم نشدم و از عینک هم
استفاده نکردم!
پس از حادثه بمب گذاری در حرم مطهر حضرت رضا علیه السلام حضرت به خواب کسی آمدند، سؤال شد.
«در آن زمان شما کجا بودید؟ فرمودند: کربلا بودم.»
این جمله دو معنی دارد: معنی اول این که حضرت رضا علیه السلام آن روز به کربلا رفته بودند.
معنی
دوم یعنی این حادثه در کربلا هم تکرار شده است. دشمنان به صحن امام حسین
علیه السلام ریختند و ضریح را خراب کردند و در آن جا آتش روشن کردند!
کسی
وارد حرم حضرت رضا علیه السلام شد، متوجه شد سیدی نورانی در جلوی او مشغول
خواندن زیارتنامه میباشد، نزدیک او شد و متوجه شد که ایشان اسامی معصومین
- سلام الله علیهم - را یک یک با سلام ذکر میفرمایند. هنگامی که به نام
مبارک امام زمان ـ عجل الله تعالی فرجه الشریف ـ رسیدند سکوت کردند! آن کس
متوجه شد که آن سید بزرگوار خود مولایمان امام زمان- سلام الله علیه و
ارواحنا له الفداء- میباشد.
حرف آخر این که: عمل کنیم به هر چه میدانیم. احتیاط کنیم در آنچه خوب نمیدانیم. با عصای احتیاط حرکت کنیم.
در
همین حرم حضرت رضا علیه السلام چه کراماتی مشاهده شده است. کسی در رؤیا
دید که به حرم حضرت رضا علیه السلام مشرف شده و متوجه شد که گنبد حرم
شکافته شد و حضرت عیسی و حضرت مریم علیهماالسلام از آنجا وارد حرم شدند.
تختی گذاشتند و آن دو بر آن نشستند و حضرت رضا علیهالسلام را زیارت کردند.
روز بعد آن کس در بیداری به حرم مشرف گردید. ناگهان متوجه شد حرم کاملاً
خلوت میباشد! حضرت عیسی و حضرت مریم علیهماالسلام از گنبد وارد حرم شدند و
بر تختی نشستند و حضرت رضا علیهالسلام را زیارت کردند. زیارت نامه
میخواندند. همین زیارت نامه معمولی را میخواندند! پس از خواندن زیارتنامه
از همان بالای گنبد برگشتند. دوباره وضع عادی شد و قیل و قال شروع گردید
حال آیا حضرت رضا علیه السلام وفات کرده است؟
حرف آخر این که: عمل کنیم به هر چه میدانیم. احتیاط کنیم در آنچه خوب نمیدانیم. با عصای احتیاط حرکت کنیم.
منبع: کتاب به سوی محبوب، و کتاب برگی از دفتر آفتاب. آیة الله بهجت