به مناسبت سالروز ولادت پیشوای دهم شیعیان

به مناسبت سالروز ولادت پیشوای دهم شیعیان
امام هادی (ع) منبع فیاض نور حق

 
امام ابوالحسن علی النقی هادی علیه السلام و پیشوای دهم شیعیان در 51ذیحجه سال 212 هجری در اطراف مدینه در محلی به نام مریا بدنیا آمد.
پدر بزرگوارش امام جواد(ع) و مادرش بانوی گرامی سمانه است که کنیزی با فضیلت و با تقوا بود. مشهورترین القاب آن حضرت «تقی و هادی» است و به آن حضرت «ابوالحسن الثالث» نیز می گویند.
امام هادی(ع) در سن 6 یا 8 سالگی یعنی در سال 220 هجری، پس از شهادت امام جواد(ع) به امامت رسید.
مدت 33 ساله امامت امام هادی (ع) با خلفای معتصم، واثق، توکل، منتصر، مستعن و معتز معاصر بود.
عظمت شخصیت امام هادی (ع) به قدری زیاد است که دوست و دشمن را به اعتراف واداشته است.
قسمتی از این اعترافات مبنی بر شخصیت آن امام به لحاظ اخلاقی و بخشی دیگر ناشی از ابعاد علمی آن حضرت و شمه ای ، نتیجه کراماتی است که از آن بزرگوار صادر شده است.
ابن صباغ مالکی در کتابی موسوم به فصول المهمه خطوط واضحی از سیمای تابناک فضایل و ویژگی های اخلاقی امام هادی(ع) قهرمان شکست ناپذیر عصر متوکل عباسی را ترسیم می کند!
«فضل و دانش امام دهم شیعیان بر اوج قلل بلند پایه عالم بشریت نقش بسته بود و رشته های مشعشع آن بر اختران آسمان سر می سایید. نیکی ها و اخلاق پسندیده او را نمی توان در شمار عدد ذکر نمود. اما می شود به افتخارآمیزترین آنها که موجب حیرت است بسنده کرد. او جمیع صفات نیک و مفاخر معنوی را یک جا در وجود داشت. ابعاد وسیع و منبع فیاض حکمت و دانش او بر لوح سرشتش ثبت شده و بدین سبب او از ناشایسته ها و آلایش ها به دور و برکنار است.»
امام هادی (ع) دارای نفس زکیه و عزمی راسخ و همتی عالی بود که هرگز احدی از مردم را نمی توان در مقایسه با او همتا و همسان دانست.
ابن شهر آشوب از رجال حدیث نقل می کند که او نیک سرشت ترین و پاک ترین روش را در میان جامعه دارا بود، راستگوترین افراد جامعه محسوب می شد، به هنگام سکوت، شکوه هیبت و تشعشع وقار، چهره او را دربرمی گرفت و چون لب به سخن می گشود، گزیده و نغز می گفت به طوری که شعاع کلامش روح آدمیان را سحر می کرد.
در وجود مقدس امام هادی (ع) ویژگی های اخلاقی پسندیده می درخشید. امامت، کمال و دانش و فضیلت و سرشت و اخلاق نیک از فرازهای اخلاقی این امام همام است.
مکاتب فکری معاصر با امام هادی (ع)
خداوند به قدرت بی منتها و دانش وسیع خود، گنجینه هایی از دانش خود را بر خاندان رسالت افاضه و موهبت فرموده و ایشان را به زیور دانش آراسته است، این گنجینه ها، مجموعه اسرار علوم و معارف است که خداوند آن را دراختیار امامان شیعه که راهبران حقیقی بشر هستند، قرار داده است.
امام هادی(ع) که در زمره امامان شیعه و از خاندان رسالت است، نیز از ویژگی دانشی گسترده و جامع برخوردار است، طوری که سمبل های دانش و فرهنگ وی، عقول را حیران و اندیشه ها را به اعجاب واداشته است.
امام دهم همچون پدران و اجداد خود در علم و دانش سرآمد روزگار بود. درخشش او در مدت حیاتش احترامی شگفت در قلوب همگان ایجاد کرده بود. نامه آن حضرت در رد پیروان معتقد به تفویض و جبریون و اثبات عدل و حد مابین جبر و تفویض، از فرازهای شگفت آور دوره امامت، امام هادی محسوب می شود و بسیار مورد تعمق و توجه می باشد.
امام هادی(ع) در این نامه، نظریه پیروان هر دو عقیده را با منطقی ترین اصول مردود اعلام کرده و اسراری از علوم و حقایق آن را پاسخ فرموده است.
باتوجه به اینکه خداوند دارای عدل و انصاف و حکمت بالغه است، پس اوست که می تواند هرکس را بخواهد از میان بندگان خود برای ارسال پیامش و تبلیغ رسالتش و اتمام حجت بر بنده هایش برگزیند. گوشه ای دیگر از دریای بیکران دانش امام هادی(ع) در تاریخ خطیب بغدادی تجلی دارد. او به شهادت خود دانش امام را متذکر شده و در مقام اثبات آن می گوید:
روزی یحیی بن اکثم در مجلس واثق خلیفه عباسی که جمعی از علماء و فقها حضور داشتند، سؤال کرد که چه کسی سر حضرت آدم(ع) را هنگامی که حج به جا آورد، تراشید؟
تمام حضار در پاسخ آن عاجز ماندند، واثق گفت: هم اکنون من کسی که جواب این سؤال را بدهد حاضر می کنم، سپس شخصی را بدنبال حضرت هادی(ع) فرستاد و وی را به دربار خلیفه دعوت کرد. امام نیز دعوت را پذیرفت و برای اظهار و بیان حقیقت به دربار واثق رفت. خلیفه پرسید: ای ابوالحسن به ما بگو چه کسی سر حضرت آدم را هنگام حج تراشید؟ امام فرمود: ای واثق ترا به خدا سوگند می دهم که ما را از بیان و جواب آن معاف کنی، خلیفه گفت: ترا سوگند می دهم که جواب را بفرمایی!
امام فرمود: اکنون که قبول نمی کنی، پس می گویم. پدرم مرا از جدم خبر داد و جدم از جدش که رسول خدا باشد، اطلاع داد که فرمود: برای تراشیدن سر آدم جبرئیل مأمور شد یاقوتی از بهشت آورد و به سر آدم کشید تا موهای سرش بریزد.
در مورد جاذبه اجتماعی و نفوذ سیاسی امام هادی(ع) فقط می توان همین را گفت که یکی از تجلیات و تشعشعات پرشکوه خداوند و تابش منبع فیاض نور حق در وجود امام هادی(ع) متجلی و منعکس شده و از وجود حضرت نیز مانند آینه ای که انوار گوناگون را در خود انعکاس می دهد، ساطع بوده است. کسی را در عصر پیشوای دهم، توان نگاهی ممتد و حتی لحظه ای کوتاه به چهره او نبود. به محض نظر به رخسار پرفروغش آثار ضعف و سستی و ترس بر قلب ها سایه می افکند. در کتاب های تاریخی آمده است که حضور امام در هر مجلسی مورد تجلیل و احترام عمیق بود و خواسته و ناخواسته اطرافیان را تحت تأثیر و نفوذ قرار می داد و همنشینان وی همواره آرزوی مجالست و مراودت او را در سر داشتند. ان شاءالله ما هم در روز محشر با امام هادی(ع) همنشین شویم.

عید سعید فطر را بر همه شما مومنین‏و  روزه داران تبریک و تهنیت مى گویم

سخنی با ماه مبارک

سلام بر تو اى ارزشمندترین اوقاتى که با ما همراه بودى و اى بهترین ماه در بین روزها و ساعات.

درود بر تو اى ماهى که در آن آرزوها بر آورده و نزدیک مى‏شوند و اعمال شایسته در آن فراوان است.

سلام بر تو دوستى که وقتى هستى، ارزش تو بسیار بالاست و آن هنگام که نیستى، فقدان تو درد آور است و نقطه امیدى هستى که جداییت بسیار رنج آفرین است.

درود بر تو مونسى که وقتى آمدى، با ما انس گرفتى و اسباب سرور و شادى گشتى و وقتى از کنار ما رفتى، در دل ما هراس انداختى و غمگینمان ساختى.

درود بر تو همسایه و همنشینى که در کنار تو قلبها نرم شد و گناهان کاهش یافت.

سلام بر تو یاورى که ما را علیه شیطان یارى نمودى و دوستى که راههاى احسان و نیکى را آسان فرمودى.

درود بر تو که چه فراوان است آزاد شدگان راه خدا در تو و چه خوشبخت است کسى که به خاطر تو، احترامت را نگه بدارد.

سلام بر تو که چقدر گناهان را مى‏پوشانى و انواع عیوب و زشتیها را مى‏زدایى.

درود بر تو که چقدر بر مجرمان، بخشش دارى و چه اندازه در دلهاى مؤمنان هیبت و عظمت دارى!

سلام بر تو ماهى که هیچ ایام دیگرى شایستگى رقابت با تو را ندارد.

سلام بر تو ماهى که از هر آفت و خطرى در امان و سلامتى.

درود بر تو ماهى که مصاحبت با تو کراهت ندارد و معاشرت با تو موجب مذمت نیست.

درود بر تو که برکات فراوان به ما رساندى و زنگار خطاها و گناهان را از ما شستى.

سلام بر تو که وداع با تو از روى دلتنگى نیست و ترک روزه تو به جهت خستگى و ملال نمى‏باشد.

سلام بر تو که قبل از فرا رسیدنت، مورد طلب ما هستى و پیش از فوتت، مورد حزن و اندوه ما.

درود بر تو که چه بسیار بلاها به خاطر تو از ما دور شد و چه بسیار از خیرات، بواسطه تو به ما رسید.

سلام بر تو و بر هر شب قدرى که بهتر از هزار ماه است.

درود بر تو که دیروز نسبت به تو چه بسیار حریص بودیم و فردا چه شوقى به تو داریم.

سلام بر تو و بر فضل تو که ما از آن محروم شدیم و برکات گذشته‏ات که از ما سلب گردید.

خداوندا ما اهل این ماهى هستیم که ما را بدان شرافت بخشیدى و با فضلت به ما توفیق درک آن را عطا فرمودى، در حالیکه شقاوت پیشگان نسبت به وقت گرانبهاى آن جاهل، و به خاطر شقاوتشان از فضل آن بى بهره‏اند.

Peace be upon thee, O most noble of accompanying times! O best of months in

days and hours!

 

Peace be upon thee, month in which expectations come near and good works are

scattered about!

 

Peace be upon thee, comrade who is great in worth when found and who torments

through absence when lost, anticipated friend whose parting gives pain!

 

Peace be upon thee, familiar who brought comfort in coming, thus making happy,

who left loneliness in going, thus giving anguish!

 

Peace be upon thee, neighbor in whom hearts became tender and sins became

few!

 

Peace be upon thee, helper who aided against SATAN, companion who made

easy the paths of good-doing!

 

How many became freedmen of ALLAH within thee! How ج Peace be upon thee

happy those who observed the respect due to thee!

 

How many the sins thou erased! How many the kinds of faults ج Peace be upon thee

thou covered over!

 

How drawn out wert thou for the sinners! How awesome wert ج Peace be upon thee

thou in the hearts of the faithful!

 

Peace be upon thee, month with which no days compete!

 

Peace be upon thee, month which is peace in all affairs!

 

Peace be upon thee, thou whose companionship is not disliked, thou whose friendly

mixing is not blamed!

 

Peace be upon thee, just as thou hast entered upon us with blessings and cleansed

us of the defilement of offenses!

 

Thou art not bid farewell in annoyance nor is thy fasting left in ج Peace be upon thee

weariness!

 

Peace be upon thee, object of seeking before thy time, object of sorrow before thy

passing!

 

How much evil was turned away from us through thee! How ج Peace be upon thee

much good flowed upon us because of thee!

 

Peace be upon thee and upon the Night of Decree which is better than a thousand

months!

 

How much we craved thee yesterday! How intensely we shall ج Peace be upon thee

yearn for thee tomorrow!

 

Peace be upon thee and upon thy bounty which has now been made unlawful to us

and upon thy blessings gone by which have now been stripped away from us!

 

O ALLAH, we are the people of this month, Through it Thou hast ennobled us and

given us success because of Thy kindness, while the wretched are ignorant of its

time. Made unlawful to them is its bounty because of their wretchedness.

*****

پیشاپیش عید سعید فطر را بر همه شما مومنین‏و  روزه داران تبریک و تهنیت مى گویم